Maarten’s eerste vriendinnetje heette Véronique. Véro voor intimi. Als tiener ging hij met zijn ouders jaren achter elkaar naar de Dordogne en logeerde dan bij de familie Légry. Met 3 dochters.
O la la. Inderdaad.
Véronique en Maarten werden vrienden. En meer dan dat. Ze kwam zelfs een zomer naar Limburg, wat heel wat was toen, want Fransen kwamen in de jaren zeventig niet vaak buiten hun eigen land. Frankrijk was immers la plus belle pays du monde en groot genoeg!
Maarten heeft Véro Roermond en Nederland laten zien. O la la. En Oui Oui Oui.
Een paar jaar geleden kwam Véro nog een keer naar Nederland. Oude liefde roest niet. Nostalgie. We -Véronique met man en Maarten met mij en nog wat Franse leuke luitjes- hebben heerlijk op een terras gezeten in de Amsterdamse Jordaan en een boottochtje gemaakt. En ook iets te veel Chardonnay gedronken. De dochter van Véro zocht een stageplek bij een designbureau en daar hebben we wat in bemiddeld.
Ze sprak zowaar Engels!
Times are changing. De tijd dat Fransen alleen Frans spreken, is al lang voorbij. Frankrijk van toen is Frankrijk al lang niet meer. De eenvoud. De rust. De fijne restaurantjes langs de weg met simpele heerlijke maaltijden. Nostalgie hoort misschien bij het ouder worden. Maar het verlangen naar eenvoud dat herken je misschien ook wel?
We proberen het in ons leven overal te integreren. En zelfs in ons bedrijf. Terug naar de basis. Zonder geiten-wollen-sokken-gevoel uiteraard, want we schuwen technologie zeker niet.
Maar puur, eenvoud en simpel. En laat SMPL72 dat nu ook nog eens net zijn. Onaangetast door de tijd, net zo puur als toen. Is dat nou niet gaaf in dit ‘gave land’ ?
We wensen je een heel fijne zomervakantie. In Frankrijk. In Italië. Of gewoon thuis in Nederland. Hou het gezond! En vergeet niet SMPL72 mee te nemen in je koffer.
Liefs, Maarten en Lidwien
PS Je krijgt ook de lieve groetjes van Fred. En wie dat is, lees je hieronder.
Tweet
Deel